Waikaremoana, lepiej późno niż wcale

Wnikliwi czytelnicy być może pamiętają wpis pod nazwą Profesjonalista. To było o tym jak pewna oferma wybrała się w ciekawą podróż i nie dość, że zapomniała zabrać kartę pamięci do aparatu, to jeszcze nawet nie zauważyła, że jej w aparacie nie ma. Trochę czasu upłynęło, zanim udało się odtworzyć trochę ze straconych wtedy zdjęć. Odbyło się to w styczniu tego roku, podczas podróży z Samanthą do Hawkes Bay.

Co tu dużo pisać. Jezioro Waikaremoana jest chyba najpiękniejszym jeziorem na Północnej Wyspie.

Po kilkudziesięciu kilometrach piekielnie malowniczej i krętej szutrówki, prowadzącej przez lasy deszczowe gór Te Urewera, przejeżdżąjąc pod i nad wodospadami, oczom naszym ukazują się takie oto widoki.

Jeden z dopływów jeziora Waikaremoana

A otóż i ono.

Niby to tylko 650 m npm ale jednak zimno, 12 stopni

Trzeba ubrać cieplejsze buty

A tuż obok kolejny wodospad

A te trawy z pióropuszami nazywają się toe-toe - bardzo charakterystyczne dla Nowej Zelandii, z ich łodyg Maorysi robili koszyki

Jezioro Waikaremoana powstało na skutek trzęsienia ziemi, które zablokowało naturalne odpływy szeregu strumieni w górach Te Urewera. Później cwani ludzie, podłączyli się do tego naturalnie spiętrzonego jeziora z rurą i zbudowano na tej bazie sporą hydroelektrownię. 

A poniżej elektrowni, wije się dalej piękna rzeczka, wzdłóż której zjeżdża się (ciągle szutrówką) do Hawkes Bay. O Napier i Hastings już kiedyś pisałem, a o reszcie Hawkes Bay będzie niedługo.